YENİDEN MİLLİ MÜCADELECİLERE, TÜM MİLLİ KADROLARA VE MİLLETİME

Perşembe, Ağustos 06, 2015

Yıllardır Millet Partisi üzerinde asıl operasyonları yapanların, Millet Partisi'nin oylarının çoğalmasından asıl korkanların hangi mahfiller olduğu ve bu mahfillerin Millet Partisi'ne yönelik operasyonlarını hangi çeşit yöntemlerle gerçekleştirdikleri, kimleri nasıl kullandıkları, bu olayların içerden ve dışardan nasıl yürütüldüğü ve neden Millet Partisi üzerinde bu kadar çok ciddiyetle ve çok yönlü durulduğu apayrı bir yazı ve belki de kitap konusudur.
Ve tüm bu duruma rağmen hala bu ülkede Millet Partisi ve Millet Partililer varsa; bunu ancak Millet Partililer anlayabilir ve açıklayabilir.
Bu konuda "CIA'nın Muteber Adamları, Yılmaz POLAT, Sivil Örümceğin Ağında,.Mustafa Aslan ve Kıbrıs Girit Olmasın, Rauf Denktaş'ın kitabının son bölümü "Karen Fog Dosyası" ilk önereceğim kaynaklardır.
Ayrıca Yüzde 1 oy ile son 150 yılın en büyük siyasi dönüşümünü Millet Partisi'nin gerçekleştirmesi ve ABD Ankara Büyükelçisinin hemen ittifakın ardından geri çekilmesi, AB ülkelerinin büyükelçiliklerinde ışıkların sabaha kadar yanması üzerinde dikkatle düşünülmelidir.
Millet Partisi'nin 2 milletvekili ile 1995, 5 Ekim'inde Tansu Çiller'in kurduğu azınlık hükümetininin hükümet programına 4 madde koydurmuştur. Bunlar;
  1. Adil seçim kanunu
  2. Baş örtüsü sorununun temelinden çözümü
  3. Gümrük Birliği
  4. Avrupa Birliği konularının sadece AB lobilerinin tek taraflı baskılarıyla değil; Bizden Milletimizden yana olan enstitü ve çevrelerce de eşit şekilde Millete duyurulması ve ondan sonra referandumla karar verilmesi. 
Bu 4 madde hükümet programına eklenmiş ve hükümet programı Millet Partisi'nin tüm üyelerinin onayına sunulduktan sonra kabul edilmiştir. (Gerçek demokrasi örneği, 2013'te Almanya'da CDU; SPD arasındaki koalisyonda SPD koalisyon protokolünü üyelerinin onayına sunarak aynı yöntemi uygulayarak bizim bu uygulamamız Almanya'ya örnek olmuştur)
Özellikle hükümet programına koyduğumuz 3 ve 4. maddelerin 10 Ekim 1995'te TBMM'de hükümet programıyla okunmasından sonra 15 Ekim 1995 günü yapılan güvenoylamasında Tansu Çiller hükümetinin güvenoyu alması mümkün olmadığı gibi; ondan sonra Tansu ÇİLLER bir şekilde sür'atle siyasetin dışına itilmiştir.
Milletimiz ve özellikle milleti bir yığın olmaktan çıkarıp teşkilatlama görevine sahip tüm YMM'ler ve Milli Kadrolar tüm bunları çok iyi bilerek Millet Partisi'ne sahip çıkmalıdır.
Mehmet MUTLUOĞLU

İLMİ SAĞ

Cuma, Temmuz 10, 2015


İLMİ  SAĞ, MİLLET İDEOLOJİK YAPISININ

 İLİMLEŞMESİ VE HAREKETLENMESİDİR !


Bana e-posta ile gönderilen yayını aşağıdaki bağlantıya tıklayarak indirebilirsiniz.

BURAYA TIKLAYARAK İNDİREBİLİRSİNİZ

Yeniden Milli Mücadele Dergi PDF'leri

Cumartesi, Mart 14, 2015

Tüm Dergiler için buraya tıklayın

Yeniden Milli Mücadele Dergileri "değirmencibaşı" rumuzlu arkadaşımız tarafından internete aktarılmaktadır. İnternete aktarıldıkça eklemeye devam edeceğim.

Sayı 1 : 1970.02.03 - MİLLETİM UYAN

Sayı 2 : 1970.02.10 - MİLLİ EKONOMİ TEHLİKEDE

Sayı 3 : 1970.02.17 - İŞTE TUZAK, KOMÜNİZMİN YENİ OYUNLARI

Sayı 4 : 1970.02.24 - MİLLİ CEPHEYE HAZIRLANAN KOMPLO

Sayı 5 : 1970.03.03 - BÜTÜN VATANSEVERLER BİRLEŞİNİZ

Sayı 6 : 1970.03.10 - ELENİZM KARŞISINDA TÜRKİYE

Sayı 7 : 1970.03.17 - EMPERYALİZMİN BEYNİ SİYONİZMDİR

Sayı 8 : 1970.03.24 - ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNİN MİRASINI HAİNLERE BOĞDURMAYACAĞIZ

Sayı 9 : 1970.03.31 - BU CİNAYETLERİN HESABINI KİM VERECEK?

Sayı 10: 1970.04.07 - İÇİMİZDEKİ BEYİNSİZLER YÜZÜNDEN BİZİ HELAK EDER MİSİN ALLAH'IM?

Sayı 11: 1970.04.14 - MİLLETİN ZAFER YÜRÜYÜŞÜ

Sayı 12: 1970.04.21 - EY MİLLET EVLADI VAZİFE BAŞINA! MÜCADELE BİRLİĞİ'NİN TERTİPLEDİĞİ "MİLLİ KARAR MİTİNGİNE KOŞ"

Sayı 13: 1970.04.28 - VATAN PARÇALANAMAZ

Sayı 14: 1970.05.05 - TÜRKİYE'DE HORTLAYAN ERMENİSTAN

Sayı 15: 1970.05.12 - TÜRKİYE'Yİ KİMLER SOYUYOR

Sayı 16: 1970.05.19 - TÜRK İŞÇİSİNİN DAVASI

Sayı 17: 1970.05.26 - FETİH YÜRÜYÜŞÜNE KATIL

Sayı 18: 1970.06.02 - ONBİNLERİN FETİH YÜRÜYÜŞÜ

Sayı 19: 1970.06.09 - ZAMLAR KİME KÂR SAĞLIYOR

Sayı 20: 1970.06.16 - ÜNİVERSİTELERDE EŞKİYA KOL GEZİYOR

Sayı 21: 1970.06.23 - DİSK VE İÇYÜZÜ

Sayı 22: 1970.06.30 - YAŞASIN ORDUMUZ

Sayı 23: 1970.07.07 - KOMİNİZM EZİLECEK Mİ?

Sayı 24: 1970.07.14 - 20. YÜZYILIN  YÜZ KARASI. 100 MİLYON TÜRK ESİR.

Sayı 25: 1970.07.21 - LOZAN TAVİZLERİ AÇIKLANSIN

Sayı 26: 1970.07.28 - ORTAK PAZAR OYUNU

Sayı 27: 1970.08.04 - TÜRKİYE'DE HRİSTİYANLIĞIN YENİ İHANETLERİ

Sayı 28: 1970.08.11 - FINDIK HADİSELERİNİN İÇ YÜZÜ, KÖYLÜMÜZÜN ALIN TERİ ÇALINIYOR

Sayı 29: 1970.08.18 - DEVALÜASYON NEDİR?

Sayı 30: 1970.08.25 - EY MİLLET EVLADI! (...) MÜCADELEYE KATIL

Sayı 31: 1970.09.01 - İMAM-HATİP OKULLARINA HAZIRLANAN KOMPLOYU AÇIKLIYORUZ, İMAN YUVALARINI KORUYALIM

Sayı 32: 1970.09.08 - MİLLET EVLÂDI : KOMÜNİZM NAMUS VE HAYATINI TEHTİT EDİYOR. MİLLİ MÜCADELEMİZİ GÜÇLENDİRELİM.

Sayı 33: 1970.09.15 - BÜTÜN MİLLİYETÇİLER MİLLİ CEPHE'DE BİRLEŞİNİZ

Sayı 34: 1970.09.22 - KIBRIS'IN FERYADINA KULAK VERİNİZ, UYANINIZ

Sayı 35: 1970.09.29 - İSLAM ALEMİNİ SARAN TEHLİKE, SİONİZM

Sayı 36: 1970.10.06 - KÜLTÜR ZULMÜ BİTMEYECEK Mİ

Sayı 37: 1970.10.13 - MOSKOF YARDIMINA DİKKAT, KANMA, ALDANMA!

Sayı 38: 1970.10.20 - KERKÜK FACİASI, Kerkük müslüman türklerinin yok olmasına seyirci kalınamaz

Sayı 39: 1970.10.27 - ADALET PARTİSİ NEREYE GİDİYOR, MİLYONLARIN PARTİSİ SAHİPSİZ KALAMAZ

Sayı 40: 1970.11.03 - RUSYANIN YENİ HARP TAHRİKLERİ, U-8 HADİSESİNİN İÇ YÜZÜ

Sayı 41: 1970.11.10 - İRTİCA İDDİASI VATAN HAİNLERİNİN YAYGARASIDIR

Sayı 42: 1970.11.17 - BOYKOT MİLLİ HALE NASIL GETİRİLEBİLİR? ŞOFÖR BOYKOTU GAYRİ MİLLİ DÜZENİN ÇÖKÜŞ İŞARETİDİR

Sayı 43: 1970.11.24 - İSLAM DÜŞMANLARININ DİN TİCARETİ KAHROLSUN, YAHUDİ BASINININ İĞRENÇ OYUNLARI

Sayı 44: 1970.12.01 - KURTULUŞ İSLAMDA, Bayramınız Mübarek Olsun

Sayı 45: 1970.12.08 - SUN'İ GÜBRE FELAKET GETİRİYOR, TARLALAR TAŞLAŞIYOR, GAYRİ-MİLLİ TARIM POLİTİKASI DEĞİŞTİRİLMELİDİR

Sayı 46: 1970.12.15 - KIZILLAR, YUSUFU DA VURDULAR. MİLLİ MÜCADELE KURŞUNLANDIKÇA GÜÇLENECEKTİR.

Sayı 47: 1970.12.22 - SAĞCILIK MİLLETİN HAYAT KAVGASININ BAYRAĞIDIR

Sayı 48: 1970.12.29 - HAKKIDIR HÜR YAŞAMIŞ BAYRAĞIMIN HÜRRİYET, HAKKIDIR HAKKA TAPAN MİLLETİMİN İSTİKLAL

Sayı 49: 1971.01.05 - ÜNİVERSİTELERDEKİ KIZIL TERÖRÜN MES'ULLERİNİ AÇIKLIYORUZ

Sayı 50: 1971.01.12 - MİLLİYETÇİLER VATANI KORUYACAK TEDBİRLERİN YANINDADIR

Sayı 51: 1971.01.19 - komünistlerin kanlı ihanetine karşı, MİLLETİN KORKUNÇ PROTESTOSU YAKINDIR

Sayı 52: 1971.01.26 - YAŞASIN MİLLİ DEVLET

YMM'NİN 2. SENESİ

Sayı 53: 1971.02.02 - MİLLET DÜŞMANLARINA İNDİRİLEN DARBE, MİLLİ MÜCADELE İKİNCİ YILINDA

Sayı 54: 1971.02.09 - TRT KİME HİZMET EDİYOR?

Sayı 60: 1971.03.23 - MİLLÎ ORDUNUN ÎKAZI!

Sayı 65: 1971.04.27 - HÜKÜMET Kızıl Terörü Kırmak için NELER YAPMALIDIR

Sayı 66: 1971.05.04 - TÜRK ORDUSU MİLLİ VARLIĞI KORUMA VAZİFESİNDE

Sayı 67: 1971.05.11 - Üniversiteleri kızıl ihtilal karargâhı HALİNE GETİRENLER KİM

Sayı 68: 1971.05.18 - soygun, sabotaj ve cinayetten sonra BUGÜN KARAR MİLLETİNDİR

Sayı 69: 1971.05.25 - fetih ordularının mirası DEVLETİMİZ YIKILMAYACAK

Sayı 70: 1971.06.01 - HER HIYANET ŞEBEKESİ GİBİ, kır gerillası da eriyecektir!

Sayı 71: 1971.06.08 - MİLLİ HARP SANAYİİNİ KURALIM

Sayı 72: 1971.06.15 - ANAYASA DEĞİŞİKLİĞİNDE MİLLETİN İSTEKLERİ

Sayı 73: 1971.06.22 - ŞANLI ORDUMUZUN 608. kuruluş yıldönümünü KUTLUYORUZ

Sayı 74: 1971.06.29 - HERŞEYDEN ÖNCE Millî Serveti Kemiren LÜKS VE İSRAF ÖNLENSİN

Sayı 75: 1971.07.06 - milli buhranın sorumluları KİMLERDİR


AYKUT EDİBALİ
MİLLİYETÇİ VE MUKADDESATÇI KADRO HAREKETİNİN MİLAT ÖNDERİ

Cuma, Şubat 27, 2015

Editör Notu: İrfan KÜÇÜKKÖY Ağabey'in facebook'ta paylaştığı bu yazısını, arşivimize aktardım. 
Aykut Edibali, 1942'de Afyon'da dünyaya gelmiştir. Afyon lisesini ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirmiştir.
1964 yazında, ilk tanıştığımızda yirmi iki yaşında idi. Yanında kendisine her yönüyle inanmış Yavuz Arslanargun ve tanıştıklarını yüksek ideal sahiplerine kanalize eden İhsan Ramiz Bayram vardı. 
Bizde bıraktığı ilk intiba çok okuyan, okuduklarını özümleyen, yorum gücüne ulaşmış, yüksek muhakeme gücüne sahip bir genç. Tanıştığımız evin odası da bunu teyid ediyordu. İki duvarında yerden tavana raflar, içlerinde sıkıştırılarak yerleştirilmiş, okunduğu altları çizili pasajlardan anlaşılan kitaplar, gazetelerden kesilmiş kpürler, boyu bir metreyi aşan, arşiv gibi saklanan üst üste yığılmış gazeteler. Bu ortamda büyük heyecanla çağrısı yapılan bir büyük dava. Aykut Edibali'nin derin bir tefekkür içinde irdelemeye çalıştığı konuları, Yavuz Arslanargun heyecanla destekliyordu. Bizi davaya bağlayan bir program değildi. Milliyetçi mukaddesatçı platform ve bazı genel prensipler şöyle böyle belli olsa da, program yoktu. Tabiri caizse biz, bu iki gence inandık. Davayı sonuna kadar savunacaklarına inandık. Davalarını, her türlü menfaatin, şanın, şöhretin önünde tutacaklarına inandık. Zorluklar yaşasak bile, davamızın zafere ulaşacağına inandık. Biz davaya inandık. 
Aykut Edibali okuduklarını iyi özümleyen biridir. Hiçbir şeyi hedefsiz okumazdı. Şayet akademisyen olmak isteseydi, konusunun kompedanı, ilimde otorite olabilirdi. Herhalde profesör olmak onun için zor olmazdı. (Aslında bütün ilkler için bu açıklamalarım geçerlidir.) Bu özelliği dolayısıyladır ki, 1969-1980 arasındaki on bir senede onlarca kitap, binlerce makale, tez, proje, plân hazırlayabilmiştir. Samimi, inançlı ve idealist idi. Özellikle çalışmalarımızın ilk dönemlerinde bu özellikleri, daha da barizdi. İnançlı tabirini hem dinî inançlarının kaviliği, hem de davaya inancının kuvvetliliğini anlatmak için kullandım.
Afyon Lisesi'nde okurken, bazı milliyetçi, mukaddesatçı hocaların, özellikle Fransızca öğretmeni Edip bey'in ilk fikriyatlarının oluşmasında etkili olduğunu, sohbetlerimizden biliyorum. Bu hoca, Dr. Haluk Nurbaki'nin babasıdır. 1959'da liseden mezun olup, sınıf arkadaşı Yavuz Arslargun ile birlikte, İ.Ü. Hukuk Fakültesine kaydolurlar. Afyon Talebe Yurdu'nda kalmaya başlarlar. İstanbul'da geniş bir milliyetçi mukaddesatçı çevre ile irtibata geçerler. Bunlar içinde Mehmet Emin Alpkan da vardır. Malulen genç emekli subay Ziya Uygur öğrenciler arasında aktiftir. Hangi sebeple bilmiyorum, yurtta kalırken, milliyetçi mukaddesatçı organizeli bir çalışmaya geçerler. Bu faaliyetin başına Aykut Edibali'yi seçerler. Gençler, bu çalışmayı azimle yürütürlerken ihtilaflara düşerler, topluluk dağılır. Aykut Edibali ve Yavuz Arslanargun, bir karara varmak üzere, memleketleri Afyon'a dönerler. Bu esnada Afyon'da yaz tatilinde vaizlik yapmakta olan ben( İrfan Küçükköy), imamlık yapmakta olan Mevlit Baltacı ve Mustafa Alptekin, İhsan Ramiz Bayram vasıtası ile bu gençlerle tanıştık. Arkadaşlarımız Kemal Yaman, Mevlit İslamoğlu, Hasan Elmas ve Mehmet Aydın'ı Afyon'a çağırdık. Bu isimler, sınıf arkadaşı grubu idik. Zaman zaman topluca Hadisler okuyorduk. Biz Konyalılar, bu gençlere inandık, bağlandık, hatta bir çalışma düzenine geçtik. Böylece ilerde "Mücadele Birliği" adını alacak olan hareket başladı. Aynı sene içinde Seyyid Ahsen hoca harekete dahil oldu. Çalışmaya başladığımızın ikinci yılında, harekete yeni bir ivme kazandıracak olan Konya'da Necmettin Erişen, Afyon'da Mehmet Çetin, İstanbul'da Yılmaz Karaoğlu, önce Gaziantep’te sonra Ankara’da Melih Gökçek aramıza katılmış olacaklardır.
BİR BÜYÜK İNKILAB
Aykut Edibali’nin ilk görüşmede ilk sorusu “insan ve toplum değişir mi?” olmuş ve bu konuyu çeşitli yönleri ile irdeleyerek ve inceleyerek soruya cevap bulmaya çalışmıştı. Bu soruya cevabı “Evet”tir. Nitekim dinler ve özellikle İslam dini, inanan insanları ve toplumları değiştirmiştir. Nitekim yirminci asrın üç siyasi akımı Kapitalizm, Komünizm ve Nazizm insanı ve toplumu değiştirme iddasıyla ortaya çıkmışlardır. Kısmen başarılı olmuşlardır. Çok daha sonra insanı ve toplumu değiştirme konusundaki değerli incelemelerine “İnkılâb İlmi” adını verecektir. İnsanın ve toplumun temel inancı (kabul ettiği doktrin) değişirse değişme, gelişme meydana gelebilir. Bu konuları bu kitapta ayrıntılı incelemiştir. Bilgi olarak işlemenin yanında ve ötesinde, kurduğumuz teşkilatla bu değişikliği sağlamaya çalıştık. "Mücadele Birliği" çalışmaları, sadece siyasi hedefli bir gayret değil, toplumsal değişiklik içeren bir sosyal teşebbüstür. 
Türk toplumunun Batılaşması, Tanzimat’tan beri millî bir hedeftir. Meşrutiyet ve Cumhuriyet bu hedefi gerçekleştirmiştir. Türkiye’ye bu hedefi millî bir ideal olarak sunanlar, halkımızın millî değerlerini koruyarak bu hedefe ulaşmayı başarabileceklerini sanmışlardır. Ne var ki, uygulamada millî değerlerde aşınmalar olmuştur. 
MİLLİ BAKIŞ AÇISI 
Toplumu, tarihi ve millî değerler manzumesi içinde yeniden şekillendirmek gerekir. Mücadele Birliği’nin temel amacı budur. Aykut Edibali, “İlmi Sağ” terimini bir doktrin ismi olarak ortaya koymuştur. Akaid temelinde İslam inanç sistemi dâhil, millî değerler manzumesinin bütününe bu ismi vermiştir. Buna “Millet İdeolojisi” tabirini kullandığı da olmuştur. Bu dönem sağ-sol çatışmasının zirvede olduğu dönemdir. Bilimsellik maskesi takan "Tarihi maddecilik ve Marksizm" genç beyinlere sızmaktadır. Onların karşısına bilimsel bir tezle çıkılmalıdır. Daha önemlisi, Mücadele Birliği hareketinin, Komünizmle Mücadele Dernekleri gibi bir ant-i tez kalmaması, etrafına toplanılacak bir tez olduğunun ortaya konması gerekir. O günün şartlarında “ilmi sağ” tabiri bir doktrin ismi olarak tam oturmuştur. Ne var ki bu terim tutmamıştır. Zaten hem tezin sahibi Aykut Edibali ve hem de Mücadele Birliği mensupları bu terimi zamanla kullanmaz olmuşlardır. İsmi kullanmamışlar ve fakat bu isimle kaleme alınan kitabın muhtevasını işleye gelmişlerdir. Bir ilim klasiği olan bu eserin de, yazarın kendisi veya talebelerinden biri tarafından yeniden gözden geçirilerek ve belki de genişletilerek yayınlanması, eski tarihli bir mecmuanın sayfaları arasında kalmaması gerekir. 
“Millî Mücadelemizin Stratejisi” ve “Kadroların Vazifeleri” teşkilatlanma bilgilerini içeren kitaplardır. Birincisi felsefî ve sosyolojik yorumları ve sistemlerin değerlendirilmesini yaparken, ikincisi teşkilatçıların el kitabı olmuştur. Birinci eserde strateji, taktik gibi sosyolojik teknik terimler işlenildikten sonra büyük siyasî ve sosyal hareketlerin stratejilerin incelenmesi yapılmış, teşkilatçıların ders çıkarmaları sağlanmak istenmiştir. Kitapta Siyonist stratejilerin tahlili, Amerikan stratejinin tahlili, Latin Amerika, İngiltere, Almanya, Rusya’nın tarihi stratejilerinin tahlili yapılmakta, ayrıca esir milletlerin stratejileri, İslam ülkelerinin stratejileri ve Türkiye’nin Uluslararası stratejisi ne olmalıdır gibi konular işlenmektedir. Bu eserin de eski bir mecmuanın tefrika edilmiş sayfalarından çıkarılması ve kültür dünyamıza kazandırılması gerekir. 
“Kadroların Vazifeleri” teşkilatçının el kitabı dedik. Bu eser, teşkilatçıları, teşkilat çalışmalarına hazırlamak ve yetiştirmek maksadıyla hazırlanmıştır. Teşkilatın temel prensipleri, kadroların oluşması, kadroların bir mücadele içinde sevk ve idaresi, kitleleşme, kitlelerin sevk ve idaresi, kadroların eğitilmesi, yönlendirilmesi, yönlendirme metodolojisi sistematize edilmiş, ilmî bir sistem içinde arz edilmiştir. 
TÜRKİYE'NİN İKİ MİLLİ PROBLEMİNE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ
Türkiye’nin iki önemli meselesine ışık tutan iki önemli eseri “Komünist İhtilal Tekniği” ve “Türkiye’nin Kıbrıs Politikası Ne Olmalıdır?” adlı kitaplarıdır. Her iki eser de, küçük hacimlerine rağmen büyük ses getirmiş, Kuvvet Komutanlıkları önemli sayıda satın alarak, askerî erkânın faydalanmaları için askeri birliklere göndermişlerdir.
1968’den beri solcu gençlik hareketi olarak başlayan, 1970’den itibaren de azgınlaşarak soygunlara, sabotajlara, cinayetlere girişen, tabiri caizse bu çılgınlığı nasıl yorumlamak gerekiyordu. Bunun ilmî ve doyurucu bir incelemesi Aykut Edibali tarafından yapıldı ve bu azgınlık "Komünist İhtilal Tekniği" içinde yorumlandı. Kitapta, Komünizmin sosyal ve siyasî yapısı ortaya konmakta, fikrî temelleri irdelenmektedir. Materyalizmin, tarihi maddeciliğin felsefî temelleri kritikçi bir metotla incelendikten sonra, Komünist stratejiler irdelenmektedir. Komünist strateji içinde terörizmin fonksiyonu ortaya konmaktadır. Rusya, Bulgaristan, Yugoslavya, Macaristan ve Çin ihtilalleri incelenmekte, bu ihtilallerde terörün rolü ortaya konmaktadır. İç savaş, terör, millî orduyu yıpratma, sabotajlar, cinayetler, Komünistlerin iktidara gelirken uygulaya geldikleri tekniklerdir. Türkiye’deki 1968’den beri uygulanmakta olan terör ve tedhiş bu stratejiye uygun düşmektedir. Komünist hareketler karşısında millete, devlete, orduya ve milliyetçilere düşen görevler hatırlatılmaktadır. 
Aradan şu kadar zaman geçtikten sonra baktığımızda tespitlerin doğruluğu kolayca anlaşılmaktadır. Ancak bu sol çıkış, kısa zaman sonra anarşiye dönüşmüştür. Bugün anlaşılmıştır ki bu azgınlığın perde arkasında ABD vardır, CIA vardır. Nitekim 12 Eylül 1980 sonrasında Türkiye-ABD ilişkileri normalleşirken bu sol terör bitmiştir. Sağ-sol çatışmalarına dönüştürülen anarşi bitmiştir. Yerini çok daha tehlikeli bir oyun, siyasi Kürtçülük almıştır. ABD ve Batı ele geçirdikleri Türkiye aleyhindeki bu kozu, çok daha uzun süre kullanmaya devam edeceklerdir. Otuz bin Türk öldürülmüş, bir o kadar Kürt öldürülmüş. Bu, ABD ve Batı’yı rahatsız etmez. Yeter ki Türkiye için programladıkları hedefleri gerçekleşsin. 
“Türkiye’nin Kıbrıs Politikası Ne Olmalıdır?” bu konu aynı adlı kitabın yazıldığı 1975 yılı içinde çok önemliydi. Şimdi bile önemini sürdürmektedir. Kitapta ganartör devletlerin hakları, yetkileri ve etkileri, Kıbrıs’ta iki halkın etimolojik ve sosyolojik yapıları incelendikten sonra, Türkiye’nin Kıbrıs için stratejik hedefi ortaya konmaktadır. Uzun bir dönem içinde gerçekleştirilmesi gereken bu stratejik hedef, "Kıbrıs’ın bütünü üzerinde tarihi mülkiyet hakları korunmak ve garantörlük yetkileri elde tutulmak şartı ile önce, Kıbrıs Türk Devleti’nin kurulması ve şartlar uygun olduğu zamanda Türkiye’ye ilhakı" tarzında özetlenebilir. Kitabın yayınlandığı yıl, İstanbul Hilton Otel'de, Yılmaz Karaoğlu ile birlikte, Rauf Denktaş ile görüştüğümüzde hedefleri gerçekleştirmeye çalışacaklarını ifade etmişti. Ayrıca, çeşitli bakanlıklar, kuvvet komutanlıkları ve kurumlar, kitaptan bol miktarda satın alarak, kuruluşlarına dağıttılar. Bu durum bile kitabın önemini ortaya koyabilir.
HAFTALIK BAŞMAKALELER
Aykut Edibali’nin, teşkilat adına sahipliğini benim (İrfan Küçükköy) yaptığım “Yeniden Milli Mücadele Mecmuası”nda neşredilen başmakaleleri o tarihlerde on binlerce kültürlü genç için ültümatom değeri taşıyordu. Haftanın siyasî, sosyal, kültürel olayları bu mecmuada kapsamlı bir tarzda incelenir, en öne çıkan konu başmakalede işlenirdi. Başmakaleler, genellikle mecmuanın kapak çalışmasının yapıldığı toplantıda, yazarlar ve teşkilat önderlerinin konuyu enine boyuna değerlendirmelerinin akabinde yazılırdı. Konu toplantıda değerlendirilse de Aykut Edibali’nin yüksek muhakeme gücü ile onun tarafından kaleme alınırdı. Bu makaleler seminer çalışması ismi verilen beş, altı kişilik toplantılarda ders olarak okunur, ezberlenircesine öğrenilir ve binlerce genç insan tarafından ha bire anlatılarak topluma mal edilirdi.
Şüphesiz ki onu asıl karakterize eden, Türkiye sosyal, kültürel ve siyasi hayatında derin izler bırakan "Mücadele Birliği" teşkilatındaki rolüdür. Mücadele Birliği bir kadro hareketidir. Biz Konyalı ilklerin, hareketi sırtlanmadaki rollerimizi de önemsemek gerekir. Bu konuyu “Bir Uyanışın Anatomisi: Mücadele Birliği” isimli kitabımda ayrıntılı işledim. 
Mücadele Birliği nasıl bir hareket idi? Mücadele Birliği Türkiye’de sağ uyanışın miladıdır. Mücadele Birliği hareketinden beş sene sonra doğacak olan Milliyetçi Hareket Partisi ve Milli Selamet Partisi bu teşkilatın canlandırdığı kültürel, sosyal, siyasal, milli ve dini zemin üzerinde ayağa kalkacaklardır. Bu bir iddia değildir. O günlerde genç olup da, daha sonra sağcı mücadele içinde bulunanlar bunun şahitleridir. İlk heyecanlarını Mücadeleci propagandası ile alan yığınla kişi, daha sonra kendilerini MHP ve MSP içinde bulmuşlardır. Bundan özel bir iftihar duyuyoruz. 
ZİRVE
1977 ortalarında Mücadele Birliği zirve noktadadır. Basın olarak iki gazetemiz (Bayrak, Bizim Anadolu), bir haftalık siyasî dergimiz (Yeniden Millî Mücadele), bir aylık kültür ve sanat dergimiz (Pınar) ve bir de üç ayda bir neşredilen çok sayfalı bilimsel dergimiz (Gerçek) vardı. Bu yayınlarımızın her biri, konularında sağ cephenin modelleri idiler. Sağda neşredilen gündelik gazeteler (parti gazeteleri dahil) bir-iki bin baskı yapıyorlardı. Naylon gazete hüviyetinde idiler. Hemen hepsi bizim matbaa tesislerinde basıldıkları için basım sayılarını biliyorum. 
Onlarca kitabımızın (çoğu Aykut Edibali tarafından yazılan) basımları tekrar tekrar yapılıyordu. Edebiyat ve sanat alanında arkadaşlarımız, özgün eserlerini vermeye başlamışlardı. Ayrıca bazı profesörler ve meşhur yazarlar en ciddî eserlerini Otağ Yayınevi’ne getiriyorlardı.
İktidar Partisi (AP) ile dirsek teması içinde idik ve bir müstakil partimiz (Millet Partisi) vardı. Koşu atımız hazırlanmış, parkurun önüne çekilmişti. Start bekliyordu.
Her ilde hatip arkadaşlarımız kendilerini ispat ettiler. Sık sık konferanslar yapılıyordu. Zaferler Haftası, Fetih Haftası gibi haftalar; anma günleri (Mehmet Akif, Ömer Seyfettin vs.) resim sergileri, tiyatro gösterileri her ilde, her ilçede geniş katılımlarla, yerinden organize ile sürüyordu. Bütün Türkiye Mücadele Mektebi olmuştu.
Faaliyetlerimizin temel hedefi yeni yeni elemanlar kazanmak ve onları özel eğitimle kültürel yükseklik, sosyal aktivite gücüne erdirmekti. Periyodik olarak İstanbul’a gelen arkadaşlarımız sevindirici haberler getiriyorlardı. Ben de teşkilat çalışmalarından sorumlu olarak, bu bilgileri varsa problemleri periyodik olarak liderimiz ve rehberimiz Aykut Edibali’ye ulaştırıyordum.
Bu tarihlerde rehberlik ve koordinasyon görevimi iyi yaptığımı sanıyorum. Takdir illerden gelen yönetici arkadaşlarımındır. 
Bir daha tekrar edeyim. 1977 ortalarında Mücadele Birliği zirve noktadadır. Ortaya çıkan ufak tefek problemler, devin ayağına, eline batan dikenlerdir sadece. Ne yazık ki bu zirve noktamızdan, hiç beklemediğimiz gelişmeler sebebiyle önce kısa süreli bir “Yerinde Sayma” dönemi olacak, ardından da maalesef “Geriye Sayım” başlayacaktır. 1980'den sonra, bir kısmı ilk kuruculardan olmak üzere Teşkilattan önemli sayıda kopmalar olacakır. Bunun sebep ve sonuçlarını irdelemeyi burada zait görüyorum. Ayrılanlar da Mücadele Birliği ismini anmadan, mücadeleci karakterlerini koruyarak büyük hizmetler sunmuşlardır.
MÜCADELECİ KADRO GÖREVDE
Mücadeleciler, ister teşkilat bütünlüğü içinde kalsınlar, ister ayrılsınlar, bulundukları yerlerde Türk aydınlarına rehberlik ede gelmişlerdir. Kimi girdikleri siyasî partiler içinde, kimi bürokraside, kimi akademik çalışmalarda, kimi ticarî çalışmalarda, kimi gazetecilik, yazarlık alanlarında, kimi de başka başka alanlarda, özel performanslarını, yeteneklerini sergileyerek büyük başarılar elde etmişlerdir. Başarıları, Mücadele Birliği’nin itibarını yükseltmiştir Ayrılanların çok azı politika ile ilgilendiği halde hükümetlere bakanlar vermiş, hemen her partide üst yönetim kadrolarında elemanları bulunmuş, her sağ partide genel başkan yardımcılığı seviyesinde temsil edilmiş, en önemli illerin belediye başkanlıklarını elde etmiş, bürokraside genel müdürlükler, bakanlık müşavirlikleri, valilik gibi yüksek seviyedeki memurluklarda temsil edilmiş, en ünlü gazetecileri içinden çıkarmış, pek çok elemanı değişik alanlarda akademik kariyer sahibi olmuş bir teşkilatın başarısızlıkla suçlanması doğru tespit olmaz. Meclis Başkanlığı, Anayasa Mahkemesi üyeliği, Yargıtay hakimliği, çeşitli illerde baro başkanlığı, rektörlükler, dekanlıklar, ismini burada afişe etmeyi uygun bulmadığım, yazsam toplumun şaşıracağı önemli devlet görevleri yüklenenler, bu ocakta yetişmişlerdir. 
Ancak, Mücadele Birliği hareketinden beklentiler çok yüksekti. Bunun sebebi mensuplarının vizyon sahibi olmalarıdır. Arkadaşlarımız,Mücadele Birliği içinde elde ettikleri yüksek heyecanlarını, teşkilatçılık tecrübelerini, biledikleri gayretlerini başka alanlarda sergilemişler, başarıları ferdi yetenek halinde aksetmiştir
Yukarda ifade ettiğim gibi Mücadele Birliği hareketi, 1980 civarında, büyük bir deprem yaşamıştır. Teşkilatın merkezî çalışmalarından önemli kopmalar olmuş, ayrılanlar hizmetlerini, aynı karakteri koruyarak başka alanlarda sürdürmüşlerdir. 1980 sonrası için yazacaklarım, kırık dökük veya derleme bilgilerdir. Bunun için 1980 sonrası için ayrıntıya girmek istemem. Sonraki dönemin, içinde yaşayanlar tarafından kaleme alınmasını gönülden arzu ediyorum.
12 Eylül 1980 sonrasında Islahatçı Demokrat Partisi kurulmuş ve fakat Mücadele Birliği’nin şanına layık bir performans gösterememiş, minyatür kalmıştır. Aykut Edibali 1991 seçimlerinde önemli bir olaya imza atmış, RP, IDP, MÇP’nin birlikte, aynı liste ile seçime girmelerinde arabuluculuk yapmıştır. Üç partinin, bu büyük olayı, Aykut Edibali ilk defa önermiş, her üçüyle de organik bağı bulunan Mehmet Altınsoy ve Melih Gökçek sayesinde kotarılmıştır. Bu teşebbüs, aslında mücadelecilerin ve önderleri Aykut Edibali’nin 1972’den beri dile getirmekte oldukları (Milliyetçi Cephe) tezleriydi. Bu ittifak başarılı sonuç doğurmuş, 2002’de AKP iktidarının yolu açılmıştır. 
KENDİSİNDEN SON BEKLEDİKLERİM

Son sözler olarak kendisinden önemli iki eser bekliyorum. Bunlardan biri “Türkiye Devletinin kuruluş felsefesi”dir. Makalelerinde ifade ettiği gibi bu devlet sadece Batıcılık için kurulmuş değildir. Büyük bir millî uyanışın sapmalarla gölgelendiği günümüzde, İstiklal Savaşı’nın ve yeni devletin temel hedefleri ortaya konmalıdır. İkinci beklediğim eser “Türkiye’nin büyük devlet olmasının şartları”dır. Türk aydınlarına ışık tutacak tarzda bu konunun işlenmesi gerekir. Bu iki konu Mücadele Birliği’nin varlık sebebi olup, Aykut Edibali bunları işleye gelmiştir. Aykut Edibali’nin bilimsel birikimi, konuya hâkimiyeti, yüksek muhakeme gücü, idealize edegeldiği yüksek hedefleri sunma başarısı, bu konuları ayrıntılı işlemeye, Türk Milleti’ne projektör görevi yapmaya yeterlidir, inancındayım. 

Mücadeleci ilk kadroda hizmet vermiş olanların yaşı yetmişi aşmış, bir kısmı dünya hayatından çekilmiştir. Biz "İlkler", yakın ilgi içinde bulunmadığımız zamanlarda bile, bu hareketi başlatan ve gelişmesine öncülük eden Aykut Edibali'ye ve Yavuz Arslanargun'a, daima şükranlarımızı muhafaza ettik. 

Kendisinden Allah razı olsun.

YAVUZ ASLANARGUN
MÜCADELE BİRLİĞİ HAREKETİ’NDE İKİNCİ ÖNDER

Editör Notu: İrfan KÜÇÜKKÖY Ağabey'in facebook'ta paylaştığı bu yazısını, arşivimize aktardım. 
1942 yılında, Afyonkarahisar'da dünyaya gelen Yavuz Arslanargun, önce kaymakam, sonra vali muavini olan babasının görevleri dolayısıyla, Anadolu'da muhtelif ilçeleri yakından tanır. Annesinin vefatı dolayısıyla orta öğretimini ninesinin yanında kalarak okumuş, Afyon lisesinde Aykut Edibali ile sınıf arkadaşı olmuştur.

1959'da liseden mezun olup, Aykut Edibali ile birlikte, İ.Ü. Hukuk Fakültesine kaydolurlar. İstanbul'da Afyon Talebe Yurdu'nda kalmaya başlarlar. İstanbul'da geniş bir milliyetçi mukaddesatçı çevre ile irtibata geçerler. Bunlar içinde Mehmet Emin Alpkan da vardır. Malulen genç emekli subay Ziya Uygur öğrenciler arasında aktiftir. Yrurtta kalırken, milliyetçi mukaddesatçı organizeli bir çalışmaya geçerler. Bu faaliyetin başına Aykut Edibali'yi seçerler. Gençler, bu çalışmayı azimle yürütürlerken ihtilaflara düşerler, topluluk dağılır. Aykut Edibali ve Yavuz Arslanargun, bir karara varmak üzere, memleketleri Afyon'a dönerler. Bu esnada Afyon'da yaz tatilinde vaizlik yapmakta olan ben( İrfan Küçükköy), imamlık yapmakta olan Mevlit Baltacı ve Mustafa Alptekin, İhsan Ramiz Bayram vasıtası ile bu gençlerle tanıştık. Arkadaşlarımız Kemal Yaman, Mevlit İslamoğlu, Hasan Elmas ve Mehmet Aydın'ı Afyon'a çağırdık. Bu isimler, sınıf arkadaşı grubu idik. Zaman zaman topluca Hadisler okuyorduk. Biz Konyalılar, bu gençlere inandık, bağlandık, hatta bir çalışma düzenine geçtik. Böylece ilerde "Mücadele Birliği" adını alacak olan hareket başladı. Aynı sene içinde Seyyid Ahsen hoca harekete dahil oldu. Çalışmaya başladığımızın ikinci yılında, harekete yeni bir ivme kazandıracak olan Konya'da Necmettin Erişen, Afyon'da Mehmet Çetin, İstanbul'da Yılmaz Karaoğlu, önce Gaziantep’te sonra Ankara’da Melih Gökçek aramıza katılmış olacaklardır.

SEYYİT AHSEN HOCA
(1936-2009) MÜCADELE BİRLİĞİ HAREKETİ’NDE GÜVEN SEMBOLÜ

Pazartesi, Şubat 23, 2015

Editör Notu: İrfan KÜÇÜKKÖY Ağabey'in facebook'ta paylaştığı bu yazısını, arşivimize aktardım. Yazının en altında, orjinal gönderi bağlantısına ulaşabilirsiniz.
1936 yılında Konya’nın Bozkır ilçesinin bir köyünde dünyaya gelen Seyyit Ahsen hoca, klasik metodla dini tahsilini tamamladıktan sonra, Seydişehir ilçesinin Kisecik kasabasında bir kurs açar. Burada yetiştirdiği öğrencileri, sınavlarla müftü, vaiz, imam, müezzin olurlar. Henüz Yüksek İslam Enstitüsü mezunları yoktu. Müftü Vaiz yetiştirmek için, bir tek Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi vardı. O da ihtiyaca yetmiyordu. O tarihlerde klasik eğitimi sürdürüp te günümüzde isminden bahsettiren hocalar var. İstanbul’da Mahmut Ustaosmanoğlu, Süleyman Hilmi Tunahan, Konya’da Abdurrahman Öksüz bu tarzda kursları olan hocalardır. Onun Konya Seydişehir’de Arapça ve klasik dini derslerin okunduğu kursu vardı.

MÜCADELE BİRLİĞİ HAREKETİ İLE İLİŞKİSİ

Yetiştirdiği öğrencileri diğer illere kurslar kurmak üzere göndermeye başlamıştı. Afyon ilinde kursunun şubesini açıyor ve başına Ali Erdoğan isimli bir öğrencisini gönderiyor. (Daha sonra vaiz oldu). Ben bu kursu ve hocası Ali Erdoğan’ı Yüksek İslam Enstitüsü ikinci sınıfa geçtiğim 1964 yılı yaz tatilinde Afyon’da stajyer vaizlik yaparken tanıdım. Hatta kendisinden bir süre, mevlit Baltacı ve Mustafa Alptekin’le fıkıh dersleri aldık. Biz Aykut Edibali ile tanıştıktan sonra, hocayı da tanıştırdık. O da SEYYİD AHSEN hocayı Afyon’a çağırdı. Seyyit Ahsen hoca biz Konyalı ilklerle hemen hemen aynı dönemde, Aykut Edibali ve Yavuzarslanargun’la irtibata geçmiş oldu. Aykut Edibali ve Yavuz Arslanargun’un birlikte sosyal aktivite yapalım teklifini kabul eder. Biz 1964’ün Ağustos ayında tanıştık, o, Eylül ayı sonunda.

Son Yorumlar

İman Et
Mücadele Et
Zafer Senindir!
Zafer Hakkın
ve Hakk'a inananlarındır!
Kopyalama hakları: GNU, GÖBL.